o onze está de moda na gastronomía portuguesa

Só dúas palabras para completar o post de onte (11 restaurantes a não perder no Porto em 2011)
Por que once restaurantes?
Por que non dez, máis redondo…
Ou doce, a ducia perfecta, ou trece, tentando aos fados, ou oito, redondo por partida dobre, ou cinco, para devanarse os sesos…
Obvio. Entramos no dous mil once.
E seica o once será o número da sorte da gastronomía portuguesa neste dous mil e once.
Porque como ben nos lembra a guía de lecer myguide.pt nun recente artigo (11 de xaneiro, Gastronomía: as nossas estrelas segundo o Guia Michelin 2011), son ‘once os restaurantes nacionais que constan na rigorosa edición de 2011 da Guía Michelín’.

 

Atendendo ao que marca o alfabeto (non coñezo máis que dous deles para poder escribir cun outro criterio) as once estrelas portuguesas da Michelín son:
Vila Joya (Chefe Dieter Koschina; Albufeira, Algarve, único con dúas estrelas),
Amadeus (Siegfried Danler-Heinemann; Almancil, Algarve),
Arcadas (Chefe: Albano Lourenço, Consultor: Joachim Koerper; Coimbra, Beiras),
Fortaleza do Guincho (Antoine Westermann; Cascais, Lisboa),
Henrique Leis (Henrique Leis; Almancil, Algarve),
Il Gallo d’Oro (Benoît Sinthon; Funchal, Madeira),
Largo do Paço (Ricardo Costa; Amarante, Porto-Douro),
São Gabriel (Torsten Schultz; Almancil, Algarve),
Tavares (José Avillez; Lisboa),
The Ocean (Hans Neuner; Porches, Algarve),
Willie’s Restaurante (Willie Wurger; Vilamoura, Algarve).
Así, a bote pronto, dúas observacións.
A primeira: Dieter, Siegfried, Hans, Torsten… Austria, Alemaña, Francia, Brasil… Na lista unicamente atopamos dous cociñeiros portugueses (e, para iso, un deles baixo consultoría foránea).
A segunda: de once restaurantes, sete están dentro de complexos hoteleiros.
Volveremos sobre o tema. Seguro.