o miolo

vai de queixos

A principios deste mes fixemos a nosa última escapada a Madrid.
A nivel cultural a sorpresa estivo no centro cultural Matadero, ao que chegamos grazas á recomendación de Antonio.
No tocante ás cousas do comer, a novidade foi Platea, o macro-espazo gastronómico onde conviven diversas propostas para unha refección informal ou unha copa. Ocupa un vello cine. O protagonista de Platea, en realidade quen obrigou a nosa visita, é o espazo Sinergia, un proxecto de Pepe Solla, Paco Roncero e Marcos Morán para dar de comer, do seu cuño e prezos populares, desde un anaco de empanada a moitos dos pratos de culler da cociña popular.

Postos a facer memoria, hai uns meses, na penúltima, facíamos unha visita a unha queixería de deseño, moi de moda na capital (Poncelet, queixería pero moito máis).

 O certo é que se queres comer uns queixos non hai que percorrer seiscentos quilómetros nin quedar de papanatas coas marabillas da capital. Dende hai uns meses temos anotada na axenda a visita a La Queserí Testing Room, no Grove, disque chega pisando forte.
E, mentres, o mércores caemos por casualidade en Quesum, aquí en Vigo, en Camelias, un microespazo para a compra e degustación de queixo, pero non só: posúe unha concentración de delicatesen por metro cadrado difícil de igualar.

 Ofertan máis de 90 variedades de queixo, para comer alí ou levar, con promocións todos os meses, con catas e servizo de catering, con complementos do máis variado (desde embutidos a latas de conserva pasando por patés ou marmeladas para complementar algúns dos queixos).
O espazo é pequeno, dividido nunha zona de exposición e venda e outra con catro pequenas mesas; malia o movemento das vendas nestes días previos ao Nadal, resulta bonito (moi á francesa) e todo o cómodo que permiten as circunstancias.

 Picoteamos unha táboa de degustación pequena (catro variedades con cantidade suficiente de cada unha para o que é unha boa proba) acompañada dun viño (Ébano) e unha sidra galega artesanal en botella individual; de pincho, unha quiche de cogomelos moi saborosa e de prezo 10,5€.

Gustounos, moito. Queda rexistrada para calquera momento que pasemos por alí ou para eses días nos que o caixón dos antollos se centra no queixo.
Quesum
Avenida das Camelias 121
36211, Vigo
986 415 315
GPS: 42º 13.458' N, 8º 43.795' W

comidas de nadal

Hoxe refírome ás regularmente chamadas comidas de empresa, non ás outras, ás familiares, a esas nas que todos temos que lidiar co noso particular cuñado, xenro ou sogra (e afortunados daqueles que aínda poden facelo!)
A miña non é ningunha empresa, é un centro educativo, un instituto da ESO.
Mágoa que cada vez máis, desde fóra, pero, parvos de nós, algúns tamén desde dentro, estamos mercantilizando a educación (a sanidade, a cultura…) de xeito que estamos a reducir os centros de ensino a unha simple cuestión de rendibilidade e clientelismo.


Nesta ocasión, e aproveitando a proximidade, baixamos ata Caminha, ao Muralha de Caminha. Tiña moitas e moi boas referencias e vaia por diante que non me decepcionou en absoluto. 
Eramos soamente oito (de máis de trinta, é unha parte do prezo que hai que pagar pola industrialización do ensino: esnaquiza os claustros) e iamos con mesa reservada pero sen máis, sen concertar nin menú nin prezos.
Comezamos por uns entrantes portugueses co necesario chisco á terra: gambas con allo, pataniscas de bacalhau, empanadillas de carne. Máis que correcto: boa elaboración e, sobre todo, acabados de facer no momento.
Para os pratos principais houbo case de todo: variedade de bacallaos (con broa, á brasa, especial da casa), carnes brasileiras (picaña) e mesmo lombiños con mollo de cogumelos.
Creo que catei de todos os pratos e a cada cal mellor.
O meu era o bacallao Muralha (ao forno, cunha capa de queixo fundido por riba, algunha gambiña entre o queixo e o bacallao, e de acompañamento puré de pataca); realmente especial; por momentos lembroume ao mítico bacallao do Napoleón de hai quince anos.
 
Para as sobremesas tamén un pouco de todo: algún xelado, mousse de chocolate, ananás, mazá asada, torta de bolacha… Tampouco neste apartado houbo queixas: todas as sobremesas desapareceron dos pratos como por arte de maxia.
Bebimos con auga e tres botellas de Chamine (Alentejo 2013, bo viño de tipo medio ou medio-baixo, recomendable, saboroso, con certo corpo, moi goloso); tomamos cafés e pagamos 24€ por cabeza.
Gustoume. Tanto como para repetir en calquera momento. Está aí ao lado, o local é moderno e luminoso (sen pretensións pero en perfecto equilibrio), a atención excelente, as vistas sobre A Guarda marabillosas, o paseo por Caminha para facer a dixestión inmellorable… e a comida é comida portuguesa de sempre a prezos tamén de sempre (por certo: local clásico de doses e meias doses, dos que máis ao norte xa case non quedan; salvo que sexas un campión –como o noso compañeiro Ángel cos seus lombiños– diría que tires polas medias racións ou pola ración completa só se é para compartir entre dous).

Restaurante Muralha de Caminha
Rua Barao de S. Roque 69
4910-128. Caminha
(351) 258 728 199
E-Electrónico
Web
Facebook
GPS: 41º 52.682’ N,   8º 50.371’ W