o miolo

a árbore da veira

En abril de 2011 resumía o noso paso por Alborada como Unha comida memorable
Logo, e sen rubor, chegaba a incluír aquela comida entre os meus particulares referentes gastronómicos e a Luis Veira ao nivel de Toñi Vicente ou Sergi Arola.
Por fin, e tras dura batalla con nomes como The Yeatman ou o DOP de Rui Paula, aquela comida, aquela experiencia no Alborada,  pasaría á nosa pequena historia como a comida máis satisfactoria do ano 2011.

Árbore da Veira 02Árbore da Veira 04

Hoxe, tres anos despois, xa era tempo de coñecer o proxecto particular de Luis Veira, tamén en A Coruña: A árbore da Veira.
E nesta mañá de sábado de decembro, bastante desapracible, alá nos fomos.

Árbore da Veira 08Árbore da Veira 10
Árbore da Veira 11Árbore da Veira 09
Fotos 1 e 4 da web do Árbore de Veira

O local é pequeno; estreito na entrada, con zona de espera, e máis aberto ao fondo. Seis mesas; todas ocupadas (non é doado conseguir mesa).
Decoración moi limpa e clara, especialmente agradable, con referencias constantes á natureza e detalles pouco usuais que dan unidade e personalidade e que se agredecen (os grandes fotomurais das paredes ou as esculturas que adornan todas as mesas).
Servizo perfecto.
Dous menús diferentes: o raíz, formado por snaks, 8 pratos, 2 sobremesas e petit fours, e o árbore, a base de snaks, 12 pratos e 3 sobremesas. 50 e 65 euros respectivamente. A lista de viños é limitada (arredor de 30 referencias) e non moi usual, pero seica foi elixida específicamente para satisfacer diferentes gostos e prezos e, en todo caso, unha maridaxe perfecta cos menús.
Decidímonos polo menú raíz e por un Romántica, crianza da Ribeira do Douro, de 2011. Boa elección.

Árbore da Veira 19Árbore da Veira 16Árbore da Veira 21  
Árbore da Veira 18Árbore da Veira 20 Árbore da Veira 22

Os snacks, por orde de aparición: Gin fizz, olivas sféricas, manteiga de tomate e pemento, crukis de roquefort e paixón, cucurucho con tartar de xurela, caramelo de cebola con bacon e avelá, camarón tomando o sol.
Uns máis dominantes, outros dominados eles mesmos pola sutileza da preparación ou mesmo da presentacion; todos ricos; sen preferencias.
Podo reproducir, textuais, os entretementos, pois unha folla de oblea co nome de todos eles forma parte dos propios snacks.
A partir de aí, a miña feble memoria pérdese nunha amalgama de sabores, olores, texturas, imaxes…; dos oito pratos apenas sei informarvos máis que de pequenos detalles.

Árbore da Veira 25Árbore da Veira 26
Árbore da Veira 28Árbore da Veira 29
Árbore da Veira 30Árbore da Veira 31

Árbore da Veira 32Árbore da Veira 33Árbore da Veira 35Árbore da Veira 39

Os espaguetis de pemento, a xa famosa cereixa de foie, as vieiras, a navalla (a que para min talvez foi o bocado máis plano), o saquiño de masa de arroz co mollo de cogumelos, o fantástico guiso de setas con ovo a baixa temperatura (fotos 5 e 6, antes e despois de remexer o ovo co resto de compoñentes), a sorpresiva pescada sobre caldo de repolo (outro momento estelar) e, xa por fin, a carne con verduriñas.
Agora, ordenando as fotos, vexo que foron nove e non oito os pratos.
Mellor. Un momento máis para gozar dunha auténtica festa dos sentidos. Un menú con moito de galego, con enormes doses de creatividade, con diversidade de produtos e técnicas, con auténtica mestría.

  Árbore da Veira 40Árbore da Veira 41

Das sobremesas, xa vedes, a interpretación en tres variacións dunha mazá (xeado, zume e torta) e a torrada.

Árbore da Veira 55

Claro que, estando xa todo o peixe vendido, aínda quedaba outro momento ‘distinto’, de éxtase, de pura creatividade (e nunca mellor dito).
Cos cafés, os petit fours son presentados por un dos cociñeiros que, paseniño, explicando todos os pasos e ingredientes, vai despregando cada bocado sobre un lenzo en branco co resultado final que vedes abaixo.

Árbore da Veira 42Árbore da Veira 45Árbore da Veira 44
Árbore da Veira 46 

Xa vedes, comparada con outras, nesta entrada non dou demasiados detalles.
Quizá polas eivas da memoria.
Tal vez porque empezo a facerme maior e vou aprendendo que nisto das cousas do comer non é cuestión de diseccións, de análises a fondo, de tentar descubrir ingredientes ocultos, de memorizar…
Non.
Todo debe reducirse a sentir e gozar do momento.
A cociña, como escribía Grombich da arte, non hai que entendela, non, só sentila.

Árbore da Veira 53Árbore da Veira 54

E a Árbore de Veira está na vangarda dos restaurantes galegos deseñados, de punta a rabo, para facernos sentir.
Un último comentario. Nos tempos de crise (e tamén nos de vacas gordas), o custo é un aspecto ao que estou a darlle unha importancia crecente; paréceme case de milagre que o menú ‘curto’ (!!!) de Luis Veira que acabades de gozar comigo se vaia ‘soamente’ aos 50€.
Chapeu.

Árbore da Veira
Luis Veira
Rúa san Andrés 109
15003 A Coruña
Teléfono: 981 078 914
Web
Pecha o domingo
GPS: 43° 22' 9.0552" N  08° 24' 14.3964" W
Localización en mapas de Google
Repsol: 1 sol
Michelín: 1 estrela
TripAdvisor