o miolo

tempos de cambio

 Despois de seis anos e medio de Como, logo existo, chegou o momento do cambio.
En esencia, seguiremos a ser o mesmo: das cousas do comer en Galicia e no norte de Portugal.
O mesmo... pero abriremos un pouco máis as portas ás nosas filias, a fotografía, a arquitectura actual, algunhas cousiñas que se che pasan pola cabeza...
A partir de agora estamos en:

Como, logo existo

Novo deseño (aínda en construción), nova casa (agora, xa, propia), novo proveedor (WordPress)...
En fin, moitos cambios para que todo poida seguir igual.
Mentres non nos redirecionemos todos, e mentres acabamos de pulir o novo espazo, manteremos aberto este recuncho.

Ou, o que é o mesmo, aquilo de falar da feria segundo che foi nela.
Ademais dos tópicos, modas, costumes e outras bagatelas, é o outra das grandes trampas coa que nos atopamos cando se trata de valorar un restaurante: a subxectividade. Abonda unha mínima parvada, un detalle nimio, o aleteo dunha mosca para encumbrar ou botar polo chan a credibilidade dunha casa de comidas.

crucerail

Isto das opinións funciona como as bólas de neve: é suficiente cunha pedriña, unha pequena saída do rail, unha elección equivocada para que a partir de aí o camiño se torza por completo e acabes onde non querias: valorando todo en negativo.
E tamén o contrario.
Un día de sol, a simpatía do persoal, unha especial predisposición poden axudar a limar asperezas e que todo che conduza a unha valoración en positivo na que esqueces as pequenas (ou non tan pequenas) eivas.

A Ponte

Foi así que nesta fin de semana decidimos saír do círculo de preferencias, abrir os ollos a novas refencias e repensar o tema das segundas oportunidades.
E foi así que o domingo acabamos facendo unha magnífica comida, e a moi bo prezo, no Bar O Risón, na Illa.

eltuno

Hoxe luns, para algúns afortunados ponte das Letras Galegas, era o momento de probar o número un dos restaurantes da Illa de Arousa segundo os internautas de Trip Advisor: o restaurante O Tuno.
Previa reserva, alá nos fomos con Maru, Diego e os dous rapaces.

O local, coidado, pero non di moito. Estética clásica, de mesón, con detalles mariñeiros polas paredes. Arredor de dez mesas no comedor interior e a terraza, no paseo do Cantiño, aproveitada ao máximo. Por certo, en hora punta, e a pesar de ser luns, practicamente cartel de completo.
As rapazas que nos atenden, extremadamente amables, próximas, solícitas, cunha preocupación extrema polo benestar dos nenos.

O Tuno A Illa 10

A carta é moi ampla. Baseada no produto do mar, aporta pequenos detalles de diferenza: o paté de mexillón, un salteado de polbo e lagostinos ou ese brazo de xitano de marisco que figura no prato do día de hoxe (primeiro, segundo e sobremesa, 10€). Pero, ademais, unha oferta moi significativa de carnes que van desde o churrasco (tamén un menú do día con churrasco, ensalada e patacas fritidas por 9€) a un chuletón de boi (43€), pasando pola grellada de carne (12€ persoa). Prato combinado por 7€.
Logo, o típico: ameixas (13€), mexillóns (5), pescadiños da ría (5€), pementos de Padrón (4)… Grellada de peixes (12€ persoa), arroces (marisco 15€/p, choco 8€/p, lumbrigante 24€/p), fideuás (ameixas 9€/p, mexillóns 8€/persoa) ou os peixes (rodaballo 18€, espada 15€, robaliza 18€…) preparados a gusto do comensal.

O Tuno A Illa 12 O Tuno A Illa 13

Para entreter, e por conta da casa, o paté de mexillón: realmente rico.

O Tuno A Illa 15 O Tuno A Illa 17

De entrantes tiramos por unha de Polbo á feira, unha de Croquetas de marisco e unha de Luras rebozadas. O único puntiño negro da comida foi o polbo un chisco duro; non moito, pero faltáballe ese punto para poder dicir que estaba perfecto (que si podemos afirmar tanto das croquetas como das luras).

O Tuno A Illa 19 O Tuno A Illa 22
O Tuno A Illa 23 O Tuno A Illa 20

De prato, dúas de Fideuá de ameixas e dúas de Arroz de marisco.
Houbo división de opinións. Quen dixo que o arroz estaba espectacular, fóra de serie, e quen opinou que a realmente fantástica foi a fideuá.
Discusión inútil. Tanto un como a outra simplemente fantásticos. Ao arroz non lle faltaba de nada (cigala, lagostino, navalla, ameixa, mexillón), estaba meloso, no punto exacto e, sobre todo, saborosísimo.
Para min o prato do día foi a fideuá. Cociñada tipo paella (totalmente seca, punto polo que alguén deu o votou ao arroz), a pasta estaba, como poucas veces, ao dente, cunha consistencia moi difícil de lograr. E, por riba de todo, como no arroz, o mellor de todo, un sabor delicioso.
Podo afirmar, e sen moitas dúbidas, que estamos ante o arroz de marisco e a fideuá máis ricos que probei, a día de hoxe, na Illa.

O Tuno A Illa 27 O Tuno A Illa 28O Tuno A Illa 29

Para as sobremesas: unha torta de tres chocolates, o flan de augardente, flan de queixo e xelado.
Non tomamos cafés pero si nos obsequiamos cunha botella de Santiago Ruiz (15€). Ademais, augas e refrescos. Racións moi abundantes; co arroz ou a fideuá para dous comen perfectamente tres persoas (de feito levamos un bo táper de cada para a cea).
E con todo o anterior, pagamos 112€, ou o que é o mesmo, pouco máis dos 22€ por cabeza. Broche perfecto para unha comida fantástica.
Absolutamente recomendable. Creo que vai quedar como o noso preferido cando haxa que homenaxear ás visitas que nos veñen á Illa.

O Tuno
Paseo do Cantiño 21
36626. A Illa de Arousa.
986 527 446
649 17 72 83
GPS: 42.563297N,  8.869087O
Facebook
Cociña. Tradicional. De mar.
Prezo: 10-35€

Estamos de fin de semana na Illa.
Fin de semana relaxado no que pretendemos nin cociñar nin conducir.
Como solución de urxencia boto man de min mesmo e do historial deste blog.
Así, atopo que, despois de xa máis dun lustro, os nosos movementos deambulan por unha especie de sota-cabalo-rei plagado de re-visitas marcadas pola moda e a inercia.

copacubertospost

Desde a primeira aproximación, alá por abril de 2010, de título Comer na Illa de Arousa, os nomes son repetitivos. Que se A Salga, Punta Cabalo, Saratoga … e, como non, a meca da restauración da Illa: pois iso, A Meca.
Salvo algunha incorporación puntual que, aos poucos, pasa a formar parte da elite dos habituais (O Pescador, O Con do Sol, Coco Bao), escasa novidade.

cabe_sidebar

Así que desta, pensando en ampliar horizontes, pregúntolle a TripAdvisor polo que opinan os internautas das opcións para comer en Arousa cun mínimo de garantías. A sorpresa é morrocotuda. Na cabeza, de primeiro, o bar mellor valorado en Trip-Advisor é… o restaurante O Tuno.
Mea culpa.
Fartos de pasar y pasear polo Cantiño apenas tes ollos para A Meca.
O Tuno, un máis; un dos moitos bares que ateigan o paseo portuario de calquera poboación costeira de Galicia. Á sombra dos grandes nomes mediáticos, sen prestarlle maior atención e sen darlle a mínima oportunidade.
Outro tanto, e tamén no Paseo do Cantiño, poderiamos falar de O Risón, quinto en TripAdvisor. (Os outros tres dentro do podio de cinco serían, por esta orde, A Meca, A Salga e Punta Cabalo).

cabeceira

Erro gravísimo para un blog que pretende estar ao día e que ten na Illa de Arousa un dos seus puntos máis quentes.
Erro que podemos achacar á moda, á inercia, ao mito do valor seguro, elementos que, como vemos, poden resultar letais para quen quere e pretende saber o que de verdade se coce.
Erro que había que subsanar e que subsanamos nesta ponte.

O Risón A Illa 02

Para empezar, o domingo, achegámonos ao Risón.
No aspecto material, pouco que dicir: fotocopia de tantos que naceron con pouco máis que a pretensión de bar de viños. Local pequeno, sen estética definida, e una solicitada terraza na beirarrúa estirada ao máximo. O domingo, contra as dúas, xa había que facer cola para conseguir mesa (dentro e fóra).

O Risón A Illa 06

Pedimos unha caña, un Rioxa, e a ver que hai por aí. Mentres, e para abrir boca, obséquianos cunha tapiña dunha ensaladilla-salpicón que sabe a gloria.

O Risón A Illa 08 O Risón A Illa 10

Logo, xa en serio, unha tapa de polbo. Realmente bo. No seu punto de cocción, ben sazonado, non moi picante… Un bo polbo mesmo para o alto nivel que se respira en Arousa.

O Risón A Illa 11 O Risón A Illa 15

De prato, guiso de sargo. Rico, moi rico; na liña desas cataplanas portuguesas que tanto nos gustan: a base do mollo un tomate bastante rebaixado pero nitidamente saboroso. Ademais do peixe e a pataca, navallas e ameixas. Un plato digno de repetir.

O Risón A Illa 16

De sobremesa un moi digno flan de café.
Así, como volo conto, foron 44€, ou, o que é o mesmo, 22€ por cabeza. Contando con que o guiso para dous está nos 30€, os 14 restantes quedan para as bebidas, o polbo, o pan e as sobremesas. Paréceme un prezo moi axustado.

O Risón A Illa 01

A carta é ampla e típica. Polbo (11€), ameixas (12), navallas (12), zamburiñas (14), luras (9€)… E de prato, caldeirada de peixe para dúas persoas (40€), guiso de sargo, de peixe sapo ou de robaliza, para dous, 30€; sargo á prancha (18€), robaliza o linguado na prancha (20€) etc.

Como valoración e orientación final, unha opinión nítida e contundente: a comida no Risón estivo, cando menos, á mesma altura que as últimas que fixemos na Meca.

Bar O Risón
Paseo do Cantiño 11
36626. A Illa de Arousa
GPS: 42.563202N,  8.867823O
610 290 947
Cociña: Tradicional. Cociña do mar.
Prezo: 12-35€